នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់អ.វ.ត.ក ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៣ ការិយាល័យនៃសហចៅក្រមស៊ើប អង្កេត (OCIJ) បានប្រកាសថាអោយដឹងថាៈ អង្គភាពស៊ើបអង្កេតរបស់ពួកគេបានចូលរួមសហការ ដោយលោកស្រី ជូលី ភេត ដែលជាអ្នកជំនាញស៊ើបអង្កេតថ្មីលើករណីហិង្សាយេនឌ័រ។
ករណីរៀបការដោយបង្ខំអាចដាក់ការចោទប្រកាន់ក្នុងសំនុំរឿង ០០២/០៣
នៅក្នុងសេចក្តីសម្រេចលើការបំបែកកិច្ចដំណើរការនីតិវិធីក្នុងសំណុំរឿង០០២ បន្ទាប់ពីមានសេច ក្តីសម្រេចរបស់អង្គ ជំនុំជម្រះតុលាការកំពូលថ្ងៃទី០៨ ខែគុម្ភៈ ឆ្នាំ២០១៣ ចេញផ្សាញថ្ងៃទី២៦ ខែ មេសា ឆ្នាំ ២០១៣ អង្គជំនុំជម្រះ នៃអ.វ.ត.កបានកម្រិតថាការចោទប្រកាន់បទអាពាហ៍ពិពាហ៍ ដោយ បង្ខំ នឹងមិនត្រូវបានដាក់បញ្ចូលនៅក្នុងដំណាក់ កាលនៃការជំនុំជម្រះដោយផ្នែកដំបូងនេះឡើយ ដោយ ហេតុផលមួយចំនួនៈ
ការដាក់បញ្ចូលបទល្មើសជុំ វិញការរៀបការដោយបង្ខំ និងការរំលោភលើផ្លូវភេទ ប្រឈមនឹងបញ្ហាមួយចំនួន។ បទឧក្រិដ្ឋមួយចំនួនកើតឡើងពីរបៀប នៃការដាក់បញ្ចូលនៅក្នុង ដឺការ បញ្ជូនរឿងទៅជំនុំជម្រះក្នុងសំណុំរឿង០០២ ដែលអង្គជំនុំជម្រះមានកាតព្វកិច្ចត្រូវជំនុំជម្រះ។ ការដាក់បញ្ចូលបទល្មើសទាំងនេះនៅតែអាស្រ័យទៅលើសេចក្តី សម្រេចអំពីបញ្ហាប្រឈមផ្នែកច្បាប់នានាពាក់ពន្ធ័នឹងចរិតលក្ខណៈពិតប្រាកដនៃឧក្រិដ្ឋកម្ម ដែលត្រូវបានចោទប្រកាន់ (កថាខណ្ទ័១៦០ ទំព័រ ទី៦៦សម្រាប់ភាសាអង់គ្លេស និងទំព័រទី១១៦សម្រាប់ភាសាខ្មែរ)។
នៅក្នុងផែនការបណ្តោះអាសន្ន សម្រាប់ការជំនុំជម្រះនាពេលអនាគត នៃការជំនុំជម្រះរឿងដែលនៅសល់នៃសំណុំ រឿង០០២ នៅក្នុង ឧបសម្ព័ន្ធភ្ជាប់នឹងសេចក្តីសម្រេចនេះ។ អង្គជំនុំជម្រះរាយនាមបទចោទនៃការរៀបការដោយបង្ខំ នៅ ក្នុងសំណុំរឿង០០២/៣ ដែលជាការជំនុំជម្រះលើកទី២ និងជាបញ្ចប់នៃការជំនុំជម្រះដោយផ្នែក។ ទោះ បីជាយ៉ាងណាក៏ដោយនៅក្នុងសេចក្តីសម្រេច អង្គជំនុំជម្រះបញ្ជាក់ថា “ ផែនការសម្រាប់ការជំនុំ ជម្រះ ពេលអនាគត ពឹងផ្អែក ទៅលើយថាភាពនានាដែលមិនអាចដឹងជាមុន ហើយដែលហួសពីសមត្ថភាព របស់អង្គជំនុំជម្រះសាលាដំបូង ដូចជាការបន្តសម្បទាគ្រប់គ្រាន់របស់ជនជាប់ចោទក្នុងការចូលរួម សវនាការ និងការ បន្តទទួលបានជំនួយពីប្រទេស ផ្តល់ជំនួយដល់អ.វ.ត.ក” (កថាខ័ណ្ទ១៥៣ ទំព័រ ៦៥ ភាសាអង់គ្លេស និងទំព័រ១០៨សម្រាប់ភាសាខ្មែរ)។ ប្រសិនបើករណីការបង្ខំឲ្យរៀបការ បានចោទ ប្រកាន់ គឺមានភាពមិនច្បាស់លាស់។
ក្រុមអ្នកច្បាប់ការពារសិទ្ធិកម្ពុជាបានសេចក្តីប្រកាសថ្មីជាសាធារណៈ មួយស្តីពីក្រុមជួយខ្លួនឯងសម្រាប់ជនរងគ្រោះករណីរៀបការ ដោយបង្ខំ
ថ្ងៃទី០១ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៣ អ្នកនិពន្ធៈ Administrator Categories: Uncategorized Comments Off បង្ខំចេញផ្សាយនៅខែមេសា ឆ្នាំ២០១៣។
ចាប់តាំងពីខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១១ រហូតមកដល់ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១២ អង្គការក្រុមអ្នកការពារសិទ្ធិ កម្ពុជា បានចាប់ផ្តើមដំណើរការក្រុមជួយខ្លួនឯងជាលើកដំបូងសម្រាប់ ជនរងគ្រោះករណីរៀប ការដោយបង្ខំ ដោយមានការដឹកនាំ និងណែនាំដោយអ្នកស្រី យឹម សុធារី។ ការបោះពុម្ភផ្សាយ សៀវភៅដែលមាន ចំណងជើងថា” អតីត និងបច្ចុប្បន្នភាពរបស់ជនរងគ្រោះពីការបង្ខំឲ្យ រៀបការសម័យខ្មែរក្រហម” ដំណើរឆ្ពោះទៅរកការសះជា និពន្ធដោយអ្នកស្រី យឹម សុធារី។ ឯកសារនេះបានឆ្លុះបញ្ចាំងពីផលប៉ះ ពាល់របស់សស្រ្តីដែលបានចូលរួមនៅក្នុងក្រុមនេះ។
សូមចូលទៅកាន់ការបោះពុម្ភផ្សាយនិងសម្ភារៈ រួចទាញយកអត្ថបទទាំងមូលស្តី នៅទីនេះ)
របាយការណ៍របស់ OSJI បានផ្តល់អនុសាសន៍ដោយ បញ្ចូលហិង្សាយេនឌ័រក្នុងសំណុំរឿង០០៣ និង០០៤ , បោះពុម្ព នៅខែមីនា ២០១៣
អង្គការសង្គមបើកទូលាយផ្តួចផ្តើមយុត្តិធម៌ ( Open Society Justice Initiative (OSJI) បោះ ពុម្ព ឯកសារសង្ខេបជាទៀងទាត់ពីដំណើរ ការទូទៅជា អាទិភាពនិងឧបសគ្គនានា នៅអ.វ.ត.ក។
នៅក្នុងការ ចេញផ្សាយថ្មីៗនេះក្រោមចំណងជើងថា បញ្ហាប្រឈមពេលបច្ចប្បន្នក្រោប ប្រធានបទ “ ការអភិវឌ្ឍន៍ ថ្មីៗនៅអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជា” OSJI បានផ្តល់អនុសាសន៍ ទៅកាន់សហចៅក្រម ស៊ើបអង្កេតអោយធ្វើការពិចារណារួមបញ្ចូល ទាំងអំពើ ហិង្សាយេនឌ័រ ដែលបានប្រព្រឹត្តឡើងក្នុង អំឡុងពេលរបបខ្មែរក្រហបទៅក្នុងការ ស៊ើបអង្កេត និងសំណើរផ្សេងៗទៀតឲ្យដាក់ការចោទ ប្រកាន់ ក្នុងសំនុំរឿង០០៣ និង០០៤។
អង្គការសហប្រជាជាតិអំពាវនាវឱ្យចាត់វិធានការដើម្បី ដោះស្រាយSGBVក្នុងអំឡុងពេលខ្មែរក្រហម
បានចេញផ្សាយដោយក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិមហាសន្និបាតថ្ងៃទី 14 ខែមីនាឆ្នាំ 2013
នៅក្នុងរបាយការណ៍ប្រចាំឆ្នាំរបស់លោកអគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិ បាន គីមូន ស្តីពីអំពើហឹង្សាផ្លូវ ភេទក្នុងជម្លោះសម្រាប់រយៈពេលនៃខែធ្នូឆ្នាំ 2011 ដល់ខែធ្នូឆ្នាំ 2012 បានរាយការណ៍ស្តីពីការអនុវត្តនៃ ដំណោះ ស្រាយរបស់ក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិឆ្នាំ 1820 និង 1888 នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា និងផ្តល់ អនុសាសន៍សកម្មភាពដែលសមរម្យដូចខាងក្រោម (para. 114):
«នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ ដោយមានករណីលើកលែងនៃការបង្ខំឲ្យ រៀប ការ នេះមិនត្រូវបានទទួលយកដោយអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលាការកម្ពុជានៅឡើយទេ, សាលាក្តីកូនកាត់ អង្គ ការសហប្រជាជាតិមួយមួយនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងក្រោមច្បាប់របស់ប្រទេសកម្ពុជា នៅឆ្នាំ2004 ដើម្បីកាត់ ទោសមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ និងអ្នកដែលទទួលខុសត្រូវខ្ពស់បំផុតចំពោះអំពើឃោរឃៅរវាង 17 ខែមេសាឆ្នាំ 1975 និង6 ខែមករាឆ្នាំ 1979 ហើយឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវភេទក៏មិនបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងយុទ្ធសាស្រ្តកោសល្យវិច្ច័យ អង្កេត ឬ យុទ្ធសាស្រ្តនៃការកាត់ទោសនៃអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញក្នុងតុលលាការកម្ពុជានៅឡើយ។
បើយោងតាមអង្គជំនុំជម្រះវិសាមញ្ញ, លទ្ធភាពនៃការពង្រីកវិសាលភាពនៃការចោទប្រកាន់ប្រឆាំងនឹងជន ជាប់ចោទពីបទឧក្រិដ្ឋកម្ម លើសពីអ្នកដែលស្ថិតក្នុងការចោទប្រកាន់នេះត្រូវបានច្រានចោលជាមុន ដោយ ក្រប ខណ្ឌច្បាប់របស់ខ្លួន។ នៅក្នុងខែធ្នូឆ្នាំ 2011 សវនាការលើអំពើហិង្សា ផ្លូវភេទក្រោមរបបខ្មែរក្រហម បាន បង្ហាញ ថាអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ គឺជាការពិតកើតជាប្រចាំថ្ងៃទៅលើស្ត្រីភាគច្រើនការថាទង្វើនៃអំពើហិង្សា ផ្លូវភេទ កម្ររ ត្រូវបានគេដាក់ទណ្ឌកម្ម និងភាពមិនច្បាស់លាស់នៃ “គោលនយោបាយខ្មាំងសត្រូវ” ប្រកាសឱ្យ ប្រើដោយ មេដឹកនាំនៅថ្នាក់ខ្ពស់បំផុតហើយថាជនរងគ្រោះផ្ទាល់បន្តទទួលរង របួសពីការរើសអើង និងភាពអាម៉ាស់។
ខ្ញុំនិយាយម្ដងទៀតនូវអ្វីដែលបានធ្វើដោយអតីតតំណាងពិសេសរបស់ខ្ញុំសម្រាប់ រដ្ឋាភិបាលដើម្បីធានាឱ្យបាន នូវឯកសារយ៉ាង ម៉ត់ចត់ពីបទឧក្រិដ្ឋកម្មផ្លូវភេទបែបនេះសម្រាប់ កំណត់ត្រាប្រវត្តិសាស្រ្ត និងសម្រាប់អង្គ ជំនុំ ជម្រះវិសាមញ្ញដើម្បីបង្កើតយន្តការសម្រាប់ការទទួលស្គាល់សមរម្យ និងសំណងសម្រាប់ជនរងគ្រោះនៃ អំពើ ហិង្សាផ្លូវភេទក៏ដូចជាការកាត់ទោសជនល្មើសមានប្រសិទ្ធិភាពនៃបទឧក្រិដ្ឋកម្មនៃអំពើហិង្សាផ្លូវភេទនិង អាពាហ៍ពិពាហ៍ដោយបង្ខំ»។